27 Οκτωβρίου 2015
Σήμερα η Υγεία.
Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση επέφερε στον τομέα της Υγείας σοβαρές επιπτώσεις με αποτέλεσμα κεκτημένα δικαιώματα να αποτελέσουν παρελθόν. Επίσης ο τόπος αντιμετώπισης της κρίσης απετέλεσε και αποτελεί σημείο τριβής και αντιπαράθεσης παγκοσμίως.
Η προσπάθεια εξορθολογισμού των οικονομικών δεικτών της υγεία με την οριζόντια περιστολή των δαπανών είναι η χειρότερη πολιτική πρόταση και είχε ως αποτέλεσμα την εξαθλίωση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Το μακρινό 2009 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αντιλαμβανόμενος τα ολέθρια αποτελέσματα της επερχόμενης οικονομικής κρίσης εξέδωσε ψήφισμα με το οποίο σύστηνε στα κράτη μέλη του να συνεχίσουν να εγγυώνται την προστασία της υγείας των πολιτών, ιδιαιτέρως των ευάλωτων ομάδων.
Στη χώρα μας δυστυχώς οι προτάσεις στο χώρο της υγείας χαρακτηρίστηκαν από την προσπάθεια καλυτέρευσης των οικονομικών δεικτών και όχι από την καλυτέρευση των δεικτών της υγείας. Έτσι ο προσανατολισμός του συστήματος είναι καθαρά προς την κατεύθυνση του οικονομικού εξορθολογισμού, παραμελώντας την ποιότητα της προσφερόμενης φροντίδας.
Ένα σύστημα υγείας που φιλοδοξεί να επιτελέσει τον ρόλο του ( προαγωγή της υγείας ) πρέπει να είναι φιλικό προς τον ασθενή και όχι χαοτικό στην παροχή των υπηρεσιών του. Στη χώρα μας απουσιάζουν παντελώς η δυναμική και οι λειτουργίες της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας που είναι σε θέση από την μια να αυξήσει την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας και από την άλλη να αποτελέσει τον πυλώνα εξυγίανσης των οικονομικών παραμέτρων χωρίς επιπτώσεις στην κοινωνική υγεία. Από τις τελευταίες προτάσεις για την ανάπτυξη της υγεία απουσιάζουν υπηρεσίες όπως η ανακουφιστική προσέγγιση του ασθενούς η υπηρεσίες για ασθενείς τελικού σταδίου.
Ο εξορθολογισμός των οικονομικών δεικτών της υγείας είναι δυνατόν να γίνει με δυο τρόπους.
1) Αυτόν που ακολουθεί το πολιτικό σύστημα στην χώρα μας δηλαδή την οριζόντια μείωση των δαπανών δηλαδή την μείωση του προσωπικού την μείωση της προσβασιμότητας* και την μείωση των αναλώσιμων υλικών που έχει σαν αποτέλεσμα την μεγάλη μείωση της ποιότητας της παρεχόμενης φροντίδας.
2) Στο αντίποδα πολιτικές που βελτιώνουν την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών εξοικονομούν τους απαραίτητους πόρους για τον εξορθολογισμό του συστήματος.
Θέλοντας να προχωρήσει κανείς την συζήτηση για την υγεία και την κρίση θα πρέπει να δει και ζητήματα σύγχρονης διαχείρισης των μονάδων υγείας. Έτσι από την μια θα πρέπει να υπάρχει η ανάλογη προσήλωση στην καλυτέρευση των αριθμών και από την άλλη θα πρέπει οι διαδικασίες να χαρακτηρίζονται από διαφάνεια και δημοκρατία. Δεν μπορεί να δηλαδή τα Νοσοκομεία να διοικούνται από ανθρώπους που δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για την διοίκηση των μονάδων υγείας και συχνά το κύριο προσόν τους είναι το τηλέφωνο του κολλητού πολιτικού παράγοντα.
Ένα άλλο ζήτημα που ανακύπτει είναι η αποκέντρωση και η περιφερειακή ανάπτυξη του συστήματος. Με αυτόν τον τρόπο η λήψη των αποφάσεων μεταφέρεται στην περιφέρεια δίνοντας της την δυνατότητα της άμεσης παρέμβασης σε ζητήματα που έχουν τοπικές ιδιαιτερότητες μειώνοντας συγχρόνως τις γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Βέβαια δεν είναι δυνατόν να παραβλέψει κανείς τα προβλήματα του συστήματος άσχετα με την κρίση. Το ΕΣΥ αν και φιλόδοξο πολύ γρήγορα αποδυναμώθηκε και συρρικνώθηκε από την διείσδυση των συμφερόντων. Όλα αυτά μπορούν να συνοψιστούν :
1) Ανεπάρκεια στη λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Αν και υπάρχουν δεκάδες νομοθετικές προσπάθειες δεν ευοδώθηκαν και οι λόγοι είναι μάλλον απλοί. Η ανάπτυξη του ΠΦΥ μειώνει τους ασθενείς που προσέρχονται στο σύστημα, μειώνοντας έτσι και την παρά-υγεία.
2) Έλλειψη δημοκρατίας και διαφάνειας των διοικήσεων που λειτουργούσαν με ξεπερασμένες τεχνικές διαχείρισης που οδηγούσαν στην σπατάλη πόρων.
3) Απουσία μηχανισμών αξιολόγησης του συστήματος και των παρεχομένων υπηρεσιών.
4) Ανεπάρκεια μηχανισμών για την ορθολογική κατανομή των πόρων
5) Εσφαλμένος τρόπος αποπληρωμής των προμηθευτών που δημιουργούσε παρενέργειες σπατάλης.
Όλες αυτές οι αστοχίες άφησαν το σύστημα Υγείας αθωράκιστο απέναντι στην επερχόμενη οικονομική κρίση με αποτέλεσμα να γίνει σημείο διαπραγμάτευσης και στόχος των Μνημονίων. Σήμερα οι συνθήκες δεν είναι ευνοϊκές για την επανασύσταση ενός συστήματος υγείας και αυτό έγινε φανερό από τις προσπάθειες που έχουν γίνει τα χρόνια της κρίσης.
Ένα σύστημα Υγεία πρέπει να έχει τουλάχιστον τα έξης χαρακτηριστικά.
v Δημόσιο Σύστημα Υγείας
v Προσβασιμότητα
v Ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών
v Εξωστρέφεια προς την κοινωνία η οποία θα είναι και ο πρώτος σύμμαχος του συστήματος Υγείας.
v Αξιολόγηση που θα έχει ως σημείο αναφορά την κοινωνία και τους φορείς και όχι τους τεχνοκράτες.
v Δημοκρατία και διαφάνεια τόσο στις επιλογές του όσο και στα οικονομικά του
*Προσβασιμότητα είναι η ευκολία με την όποια οι ασθενείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες υγείας. π.χ. ένα σύστημα που έχει τους καλύτερους επαγγελματίες υγείας και τον καλύτερο ξενοδοχειακό εξοπλισμό αλλά για πάρεις τις υπηρεσίες πρέπει να καταβάλεις αποδοχές ενός έτους έχει μηδενική προσβασιμότητα γιατί περιορίζεται μόνο σε μια μικρή αμάδα χρηστών.
Γ. Πατεράκης
Απόψεις
Ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Νοσοκομείων επιχειρείται εκ νέου.
Λοβέρδος: Κοινή διοίκηση δημόσιων και ιδιωτικών νοσοκομείων
Ιδιωτικοποίηση των Δημοσίων Νοσοκομείων επιχειρείται εκ νέου.
Ο υπουργός υγείας κ.Λοβέρδος σκέφτηκε πως αν δώσει τα νοσοκομεία στους ιδιώτες δεν θα έχει να εγγράψει έξοδα για το σύστημα υγείας στο προϋπολογισμό.
Κάτι σαν αυτό που λέει ο λαός "πονάει κεφάλι κόψε κεφάλι "
Και φυσικά ο υπουργός θα έχει την ευρωπαϊκή αναγνώριση και τα μπράβο της τρόικα.
Έτσι λοιπόν τα ιδιωτικά νοσοκομεία που σαν σκοπό τους έχουν το κέρδος θα έχουν κοινή διοίκηση με τα δημόσια νοσοκομεία που κύριος και αποκλειστικός σκοπός τους είναι το κοινωνικό τους έργο.
Με αυτό το τέχνασμα ιδιωτικοποιείται η Υγεία.
Το σκέφτηκε ο υπουργός έχοντας ως γνώμονα, όπως ο ίδιος λέει "το καλό της πατρίδος" η μήπως τα συμφέροντα των μεγάλο - κεφαλαιούχων της Υγείας;
Όπως κανείς εύκολα καταλαβαίνει το επόμενο βήμα είναι η ασφάλιση και η συνταξιοδότηση κάτι σαν αυτό που προσπαθεί να αλλάξει ο Ομπάμα στις ΗΠΑ και τα συμφέροντα δεν συναινούν, αντιδρούν.
Παλαιότερα άλλος υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος θεωρείται και επιτυχημένος, έδωσε το δικαίωμα στους μεγάλο - καθηγητές γιατρούς να χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία το απόγευμα ως ιατρεία.
Φαντάζομαι πως όλοι πια γνωρίζουν το ρόλο των απογευματινών ιατρείων και τι είδους υγεία προσφέρεται.
Πριν από μερικά χρόνια ( όταν κυβέρνηση ήταν η ΝΔ ) κάποιος σύντροφος ( ΠΑΣΟΚ )
από το περιφερειακό μας εξέθεσε τις θέσεις του κόμματος για την Υγεία.
Καμία σχέση με τη πραγματικότητα (της εποχής φυσικά).
Αυτό σημαίνει ότι τα πολιτικά κόμματα ποτέ ( αν αφαιρέσει κανείς τον Αυγερινό και το Γεννηματά ) δεν προσπάθησαν να δώσουν μια προοπτική στη Υγεία της χώρας μας.
Μιλούν για πρωτοβάθμια Υγεία με τα κέντρα Υγείας εντελώς απαξιωμένα.
Με το προσωπικό να δουλεύει σε ακατάλληλες συνθήκες χωρίς βασικά υλικά και με αποδοχές που συνήθως θυμίζουν αυτές του ανειδίκευτου εργάτη. Χρειάστηκε να έρθει η τρόικα για να ενταχθούν στα βαρέα οι νοσηλευτές.
Ειδικά στον Νομό μας υπάρχουν τέσσερα νοσοκομεία, απαξιωμένα χωρίς προσωπικό, με τις νυχτερινές βάρδιες αποδεκατισμένες, χωρίς υλικό, με φοβικές διοικήσεις, χωρίς προτάσεις έτοιμες να εφαρμόσουν μόνο τις αποφάσεις της τρόικα και του υπουργείου και χωρίς να μπορούν να αναγνωρίσουν το ρόλο τους.
Αυτόν δηλαδή που πρέπει να διαδραματίσουν σε μια κοινωνία που καθημερινά αποσυντίθεται υπό το βάρος της ανεργίας και της φτώχειας και της ανέχειας
Ναι είναι δύσκολοι οι καιροί. Η κοινωνική μας ζωή, το βιοτικό μας επίπεδο έχει καταβαραθρωθεί. Η οικογένεια δεν μπορεί να σηκώσει πια το βάρος της ανεργίας και της εξαθλίωσης.
Η παρέμβαση των κοινωνικών δομών είναι ελάχιστη. Δεν είναι δυνατόν σε μια χώρα που πριν από επτά χρόνια οργάνωσε Ολυμπιακούς αγώνες σήμερα να μην μπορεί να προμηθεύσει με φάρμακα τους πολίτες της που τα έχουν ανάγκη.
Οι προτάσεις πολλές .
Αυτή τη ώρα όμως μεγάλη σημασία έχει το να διαφυλάξουμε την κοινωνικότητα του συστήματος Υγείας.
Σίγουρα υπάρχουν πολλά τρωκτικά μέσα σ αυτό το χώρο που καθημερινά καταβροχθίζουν τον ιδρώτα μας.
Αυτά τα προβλήματα είναι εύκολο να παταχθούν.
Χρειάζεται η κατάλληλη πολιτική βούληση και όλα φτιάχνουν.
Αν όμως παραχωρήσεις αυτά που έχεις , τα Νοσοκομεία , τα ασφαλιστικά ταμεία , την Παιδεία ( που ήδη έχει σχεδόν φύγει ) εκχωρήσεις και την Εθνική σου Κυριαρχία έχεις χαθεί.
Δεν υπάρχεις πια.
Να αυτό πρέπει να κάνουμε .
ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΜΑΣ ΚΑΤΕΚΤΗΣΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ.
ΑΥΤΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΑΦΥΛΑΞΟΥΜΕ ΤΑ ΚΕΚΤΗΜΕΝΑ.
Και φυσικά αυτό είναι η αρχή ενός νέου ανένδοτου αγώνα που θα εστιάζει σε δυο άξονες:
- Στην ανάκτηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ
- Και στην ανάκτηση της ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Αγίου Νικολάου.
Κάθε Πέμπτη από 18.00 - 20.00
Το ιατρείο βρίσκεται στο χώρο του Θεραπευτηρίου Αποκατάστασης Χρόνιων Παθήσεων.